- carnaz
- carnaz s. m. 1. Parte da pele que esteve em contato com a carne do animal, por oposição a flor. 2. Avesso; inverso.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
cârnat — CÂRNÁT, cârnaţi, s.m. Produs alimentar preparat din carne tocată şi condimente, introduse în intestine de porc, de oaie sau într un înveliş din material sintetic. ♦ fig. (fam.) Şir lung. Un cârnat de oameni. [var.: (pop.) cârnáţ s.m.] – lat.… … Dicționar Român
acamurçado — adj. 1. Que tem aspecto de camurça. • s. m. 2. Pele curtida a cujo carnaz foi dado um acabamento por ação abrasiva destinado a conferir lhe um aspecto avolumado … Dicionário da Língua Portuguesa
atanado — s. m. 1. Casca triturada para se lhe aproveitar o tanino. 2. Pele de bovino, curtida por taninos, acabada pelo lado do carnaz e amaciada por gorduras … Dicionário da Língua Portuguesa
esborregar — v. tr. Bater (as peles) pelo lado do carnaz (para as igualar) … Dicionário da Língua Portuguesa
flor — |ô| s. f. 1. Parte do vegetal de que sai a frutificação. 2. Corola de várias plantas, geralmente odoríferas e de cores vivas. 3. [Botânica] Planta de jardim. 4. Desenho, bordado ou adorno que representa uma flor. 5. Flor artificial.… … Dicionário da Língua Portuguesa
parruá — s. m. Bastidor em que o curtidor estende a pele para alisar o carnaz … Dicionário da Língua Portuguesa
pousar — v. tr. 1. Colocar, assentar, descansar. • v. intr. e pron. 2. Colocar se, estabelecer se. 3. Empoleirar se. 4. Estar assente. 5. Hospedar se. 6. [Técnica] Alisar o carnaz das peles. • Sinônimo geral: POISAR ‣ Etimologia: latim pauso, are,… … Dicionário da Língua Portuguesa
surrar — v. tr. 1. Tirar o pelo às peles e limpar lhes o carnaz. 2. Dar surra em; açoitar; fustigar. 3. Gastar a superfície com o uso. • v. pron. 4. Gastar se; coçar se. 5. [Informal] Ir se a furto, abalar. • Confrontar: zurrar … Dicionário da Língua Portuguesa